In deze aflevering van ‘IBR – De podcast’ behandelen Fleur Onrust (SIX advocaten) en Daan Korsse (Soppe Gundelach advocaten) recente jurisprudentie en actualiteiten op het gebied van het omgevingsrecht, natuurbeschermingsrecht, soortenbescherming en stikstof.
Rb. Oost-Brabant 15 februari 2023, ECLI:NL:RBOBR:2023:602 (Art. 2.7 lid 2 Wnb. Stikstof. Natuurvergunning. Natuurbescherming. Intern salderen)
Natuurvergunning voor het bouwen en in gebruik nemen van een houtpelletgestookte biomassaverbrandingsinstallatie (BVI) en een hete-oliefornuis bij hetzelfde bedrijf. De rechtbank overweegt dat geen sprake is van 1 project in de zin van de Wnb. De rechtbank stelt dat alleen mag worden vergeleken met bestaande rechten die daadwerkelijk worden gebruikt of kunnen worden gebruikt zonder dat hier een nieuwe omgevings- of natuurvergunning voor nodig is. ‘Bestaande rechten’ die je niet zomaar kunt gebruiken zonder een toestemming, mag je alleen gebruiken als je aantoont dat Natura 2000-gebieden door de verandering van het project niet (verder) in de problemen komen en de herstelmaatregelen die worden getroffen om Natura 2000-gebieden te redden niet voor niets zijn. De rechtbank overweegt dat in dit geval het bedrijf geen bestaand recht heeft om te vervuilen en dat zij dus niet kan salderen. Volgens de rechtbank maakt de BVI geen onderdeel uit van het project SABIC. […] De rechtbank is daarom van oordeel dat de BVI niet onlosmakelijk samenhangt met SABIC en dat de BVI en de huidige installaties van SABIC niet één project in de zin van de Wet natuurbescherming vormen. Dat de BVI is wel voorzien op een plek binnen de grenzen van de inrichting en binnen de rood omlijnde begrenzing van het in 2016 vergunde project, maar zo overweegt de rechtbank dat is niet voldoende. Hiertoe acht de rechtbank van belang dat naar haar oordeel sprake van een ander zodat er niet intern kan worden gesaldeerd met de natuurvergunning uit 2016. Wel zou door middel van externe saldering een natuurvergunning kunnen worden verleend.
